Donna Blue is het koppel Danique van Kesteren en Bart van Dalen. Deze muziek is romantisch, beneveld, met een duister randje en de nodige sweet nothings. Met andere woorden: de soundtrack van een vintage pop noir-film die nog niet bestaat. Franstalige pop en David Lynch behoren tot de toetsstenen.
Of Donna Blue nu een spaarzame ballade vertolkt of broeierige surfrock, ieder liedje lijkt beschonken met diezelfde mysterieuze sfeer. Mazzy Star, Chromatics en Elysian Fields – maar bijvoorbeeld ook Lana del Rey en Twin Peaks-componist Angelo Badalamenti – maar dan verpakt in een beknopter, makkelijk-in-het-gehoor liggend jasje. Donna Blue smeert de lijnen tussen fantasie en realiteit uit als op een impressionistisch schilderij.