Rotterdam is Hotel Lux niet vergeten. Na een memorabele show in het voorprogramma van Shame in 2018, is het tijd voor een de band om op eigen benen te staan in de havenstad. Met een halve nieuwe bezetting en toevoegingen van instrumenten zijn ze klaar om als zoveelste een poging te doen om de rode boot te laten zinken.
Pas op; de koppige muziek van de Engelsmannen snijdt aan alle kanten en er steken scherpe hoeken uit. Vaak vergezeld door orgels, violen en andere tierelantijnen zorgen de eigenaardige gitaar en stoïcijnse frontman voor een enigmatische en bijna angstaanjagende sfeer. De muziek voelt als een koortsdroom in het wilde westen; vol enge mannen, leren vestjes en doorgeladen pistolen.
De teksten van frontman Lewis Duffin zijn doordrenkt van politieke thema’s en schokkerende beweringen. Zonder twijfel roept hij uit ‘I once contemplated suicide, just to watch the reaction on my Facebook feed’. Duffin doet dit zo geloofwaardig dat je bang bent dat hij dit op het podium doet, terwijl de band ‘The Last Hangman’ als achtergrondnummer inzet, puur om een punt te maken.
Op het aankomende album zal dit niet minder zijn. De groep zegt erg geworsteld te hebben met het vinden van een sound die voelde alsof het echt van hun was. Jaren geteisterd door het gevoel dat ze moesten maken wat de mensen wilden horen bood de pandemie, en hun afgelaste SXSW tour een uitkomst. Er was tijd vrijgemaakt om muziek te schrijven, hun eigen geluid te ontdekken en een album op te nemen. En dit zal beslist niet tegenvallen.