De in 1971 opgerichte Beroepsvereniging van Improviserende Musici (BIM) viert dit jaar haar 50-jarig bestaan vieren met een reeks dubbelconcerten en compositieopdrachten door en voor jonge én gevestigde musici die zijn verbonden zijn aan de vereniging. Wat begon als een poging om de jazzmuziek het stelsel van gesubsidieerde kunst binnen te loodsen, toont zich vijftig jaar later als een sterke beroepsvereniging, met als boegbeeld het Bimhuis als het centrum van de Nederlandse jazzscene. Verwacht een avond vol toekomstmuziek met improvisatie en verbinding. Naast de twee concerten zal Co de Kloet een podiumgesprek houden met twee musici over vijftig jaar Nederlandse impro/jazz, over een kleurrijke scene met een grote verscheidenheid aan artistieke invalshoeken.
Joris Teepe: Teepe’s Tension & Release
Joris Teepe vermengt met deze bandsamenstelling meer dan vijf stijlen – zowel New Yorkse powerjazz als Amerikaanse swing en avantgarde. Daarbij ook vrije impro, Argentijnse folk en Roemeense Balkan, maar er zijn ook raakvlakken met klassieke muziek door gecomponeerde passages voor strijkers. Teepe heeft al vastomlijnde ideeën hoe klassieke muziek opeens gaat swingen en via wilde of subtiele vrije impro naar New Yorkse hippe en vreemde maatsoorten gaat en uiteindelijk via Argentijnse Tango en een Roemeense gipsy terugkeert naar een klassiek einde. Misschien hoor je in één compositie wel 50 jaar BIM voorbijkomen. Uitdagend is dat Teepe met deze compositieopdracht voor het eerst zoveel verschillende stijlen met elkaar wil verbinden. De snaarinstrumenten geven veel mogelijkheden en de kwaliteiten en achtergronden van de musici geven veel aanknopingspunten. ‘Tension & release’ is een vuistregel voor de meeste componisten en die tension is nu al voelbaar!
Miguel Ángel Santaella: ACROSS
Het concept achter dit concert is het spelen met verschillende soorten interacties die ontstaan tussen individuele virtuositeit en collectieve klank. Santaella wil sfeervolle klankcontrasten creëren met een complex ritmisch en harmonisch schema waarin de groove voelbaar is. Miguel ontwierp voor deze compositieopdracht een voor hem uitdagende, vernieuwende instrumentale samenstelling die geheel akoestisch is. Het idee is dat de spanning tussen de verschillende instrumenten ook op klankgebied een essentiële rol gaat spelen. Daarom bestaat het kwintet uit drums, bas, twee rieten (saxofoons, klarinetten) en een vocalist. Het weglaten van een harmonisch instrument als piano of gitaar biedt een uitdaging en onderscheidend element voor de compositiestrategieën en dwingt de samengestelde secties tot een grotere waarde, aangezien ze niet alleen de horizontale of melodische constructie moeten dragen, maar ook de verticale of harmonische basis van de muzikale structuur moeten vormen.