Sprangers zoekt verbinding en verzoening in dit programma rondom de positie van de vrouw in onze tijd
In 2019 maakte saxofonist Kika Sprangers voor het Grachtenfestival een juichend besproken programma No Man’s Land. Op uitnodiging van TivoliVredenburg bracht Kika een jaar later een reprise: mét de strijkers van Pynarello en de ritmesectie Wolfert Brederode (piano), Thomas Pol (bas) en Jasper van Hulten (drums). En nu terug, voor een breed publiek.
In No Man’s Land staat verbinding centraal. De focus op de vrouw creëert gek genoeg soms juist een afstand tussen mannen en vrouwen. Mannen voelen zich soms buitengesloten, kunnen zich niet identificeren met de thematiek of durven zich niet goed uit te laten over dit onderwerp. Sprangers hoopt met dit programma de verzoening weer op te zoeken. In haar muziek gaat het over verbinding, emotie. Karakter moet vooraan staan in de ranglijst, gender komt later. Of doet dat er eigenlijk helemaal niet toe?