Fuck it, we doen het gewoon. Dat is een goed motto voor heel veel dingen in het leven. Met precies die mindset kwam de band Tusky namelijk tot stand. De bandleden waren allemaal onderdeel van de crew en entourage van hardcorepunk-opperwezens John Coffey, dus de vingers gingen vanzelf jeuken om een soortgelijk gestoord avontuur te starten. Tusky begon van het startschot als de smerigste rockband van de lage landen met optredens die de aderen deden uitpuilen.
Zoiets blijft niet lang onopgemerkt: het gerenommeerde rocklabel Suburban had de band al vroeg in het vizier. Nog voor het inkt gedroogd was werden de mouwen collectief opgestroopt om een nieuw album op te nemen. Dat de eerst single We’re Going Out Again beduidend anders klinkt is nogal wiedes: Vladimir Stevic en Quirin Wijgers vervangen de vertrokken Alfred van Luttikhuizen en bassist Christoffer van Teijlingen. Zie het als een voetbalwissel: andere spelers, hetzelfde team.
Wat niet anders is: Tusky klinkt nog steeds als de kinetische krachttoer, een force of nature die ook Rotterdam door de mangel moet halen. En wij zeggen daarop vanzelfsprekend, “fuck it, we doen het gewoon!”